http://kucykikuce.fora.pl/

Floresta

Okazuje się, że choroba poświąteczna niekoniecznie dotyczy wyłącznie dorosłych osobników pozbawionych ruchu po dużym wysiłku. Według niektórych lekarzy weterynarii jej przyczyny wykraczają poza te zawężone do przebiegu aktywności u koni i nadmiaru pokarmu, mogą mieć związek z gospodarką hormonalną czy witaminową zwierząt.

Panuje przekonanie, że choroba poświąteczna dotyczy wyłącznie dorosłych koni pozbawionych ruchu po dużym wysiłku, a przy tym karmionych jak w czasie pracy czy treningu. I że wystarczy zadbać o ruch zwierzęcia w dni wolne od pracy oraz stosownie do zmniejszonego wysiłku zredukować paszę, by uniknąć schorzenia. Niektórzy lekarze weterynarii, wśród nich dr n. wet. Jacek Ingarden, uważają te teorie za mylne, a na pewno zbyt uproszczone.

Choroba poświąteczna, zwana też chorobą poniedziałkową, niezbyt trafnie paraliżem koni, a najbardziej fachowo mięśniochwatem porażennym, dotyczyć może wszystkich koni niezależnie od rasy czy wieku. Najwięcej zachorowań notuje się w grupie wiekowej od 2 do 15 lat, a najczęściej dotykają one młode klacze. Lekarze przyznają, że przyczyny choroby nie są do końca znane, stąd też tak trudno jej zapobiec. Niestety, może ona zaatakować zadbane osobniki, znajdujące się w regularnym treningu, prawidłowo odżywiane.

Przywołany tu już doktor Jacek Ingarden wśród przyczyn mięśniochwatu wymienia: nadmiar węglowodanów w diecie, miejscową hipoksję (niedotlenienie), niedobór witaminy E i selenu,
zaburzenia metaboliczne, zaburzenia hormonalne, szczególnie dotyczące przemiany hormonów płciowych i tarczycy, etiologię wirusową, zaburzenia elektrolitów i… temperament konia. Istota choroby polega na uszkodzeniu „włókien mięśniowych oraz uwolnieniu produktów ich rozpadu, które obciążają miąższowe narządy wewnętrzne”.

Czym objawia się mięśniochwat? Przede wszystkim zaburzeniami w poruszaniu się koni: dochodzi do bardziej lub mniej nasilonej sztywności przeważnie tylnych nóg, niechęci do poruszania się, intensywnego pocenia się, przyspieszonego rytmu serca, bolesnego wzrostu napięcia mięśni. W cięższych przypadkach koń kładzie się i oddaje brunatno-czerwony mocz, co świadczy o rozległym uszkodzeniu mięśni.

Literatura przedmiotu dowodzi, że trudno ustalić jednoznaczne postępowanie profilaktyczne i sposób leczenia skuteczne w przypadku mięśniochwatu. Jedno jest pewne, jeśli zaobserwujemy u naszego konia objawy choroby należy natychmiast wezwać weterynarza, gdyż choroba bywa groźna. - W zależności od intensywności objawów może być konieczność dożylnego nawodnienia konia oraz terapii farmakologicznej. Koń powinien mieć spokój i stać w boksie na miękkim podłożu. Należy koniowi podać środki moczopędne, osłaniające wątrobę i płyn Ringera, wieloelektrolitowy lub fizjologiczny - radzi Jacek Ingarden. Doktor przestrzega też przed oprowadzaniem konia w takiej sytuacji (panuje niestety takie przekonanie), według niego zabroniony jest wszelki ruch, trzeba koniowi dać czas na regenerację mięśni.